Dag 4
Door: Deens
Blijf op de hoogte en volg Denise Paola
20 Juli 2015 | Colombia, Bogota
12:35
Hoi allemaal,
Vandaag is een rustig dagje. Gisteren was ik om 6 uur onze tijd al wakker omdat we vroeg naar Salitre Magico gingen. Om 8 uur waren we klaar en gingen we naar de ''bushalte'' lopen. Ik heb bushalte tussen haakjes gezet omdat het eigenlijk niet echt bushalte is, niet zoals in Nederland in iedergeval. Dat brengt mij op het onderwerp bussen in Colombia.
Je hebt twee soorten bussen in Colombia, de Transmilenio en de mini bussen. Transmilenio is een soort Qbuzz zoals Groningen en Drenthe. Deze bussen zijn redelijk groot en lang. De mini bussen zijn mini en stoppen op allerlei plekken. Misschien zit er een systeem in, maar ik heb tot nu toe dat systeem nog niet echt kunnen ontdekken. Tot nu toe ben ik 1 x met de Transmilenio bussen geweest, dat was naar Olaya, waar het ziekenhuis staat waar ik ben geboren. Op het station waar alle bussen af en aan rijden sta je te wachten tot je de bus in kan, en als de bus dan stopt hoef je niet eens te lopen, je word gewoon vanzelf de bus in geduwd. Het is echt heel hectisch om een bus in te stappen in Colombia.
Als je dan in de bus staat moet je snel een plekje zoeken voordat alles bezet is. De Transmilenio bussen en de mini bussen zitten altijd helemaal vol dus je mag blij zijn als je een plekje hebt!
De rit naar Olaya duurde een uur, en het was een hobbelig ritje. Toen we bij het ziekenhuis waren moest ik wel even slikken. Het ene moment sta je op Nederlandse bodem, en het andere moment ben je letterlijk bij je geboorteplek. Dus ik moest wel even een traantje wegpinken. Gelukkig heb ik een lieve vader en zussen en stiefmoeder die mij helemaal plat hebben geknuffeld tot ik weer kon lachen.
Nu over naar gisteren.
Zoals ik al zei, we waren ontzettend vroeg op. En toen gingen we met zo'n mini busje naar onze bestemming. Ik, mijn zus Liliana, mijn zus Paola, mijn vader, mijn stiefmoeder, mijn zus Karol, mijn kleine nichtje Luna en de beste vriend van Paola, Christiano. Gisteren was het een feestdag in Bogotá, iets ter ere van de Heilige Maagd Maria. En alle bussen en taxi's waren versierd en gingen heel hard toeteren vanwege deze dag. Heel grappig.
Toen we bij Salitre Magico waren moesten we volgens mij nog 2 uur wachten tot we naar binnen konden, en toen we binnen waren gingen we rennen voor de eerste attracties. Helaas was ik het na 2 uur al zat door de jetlag en wilde ik eigenlijk alleen maar slapen. Maar het was pas 8 uur 's avonds onze tijd voordat we een poging deden om naar huis te gaan. En mijn geduld was eigenlijk al heel lang op dus ik was behoorlijk chagrijnig. Chagrijnig en koud, want het heeft gister de hele dag geregend bijna, en ik had niet meer aan dan een vestje en een t-shirt.
En toen eindelijk, ein-de-lijk stapten we in de bus en reden we naar huis.
Ik ben meteen in bed gaan liggen en gaan slapen.
En dat brengt mij op vandaag, 20 juli en ondertussen is het al 13:18. Omdat gisteren een drukke dag was, is iedereen nu thuis, afgezien van mijn vader. Die is aan het werk.
Morgen word een leuke dag, want ik ga mijn moeder en broer zien! En woensdag ga ik al naar Bolivar vliegen. Dus dat word een groot feest.
Hopelijk vonden jullie het een leuk verhaaltje op te lezen, tot snel!
Saludes,
Denise.
Hoi allemaal,
Vandaag is een rustig dagje. Gisteren was ik om 6 uur onze tijd al wakker omdat we vroeg naar Salitre Magico gingen. Om 8 uur waren we klaar en gingen we naar de ''bushalte'' lopen. Ik heb bushalte tussen haakjes gezet omdat het eigenlijk niet echt bushalte is, niet zoals in Nederland in iedergeval. Dat brengt mij op het onderwerp bussen in Colombia.
Je hebt twee soorten bussen in Colombia, de Transmilenio en de mini bussen. Transmilenio is een soort Qbuzz zoals Groningen en Drenthe. Deze bussen zijn redelijk groot en lang. De mini bussen zijn mini en stoppen op allerlei plekken. Misschien zit er een systeem in, maar ik heb tot nu toe dat systeem nog niet echt kunnen ontdekken. Tot nu toe ben ik 1 x met de Transmilenio bussen geweest, dat was naar Olaya, waar het ziekenhuis staat waar ik ben geboren. Op het station waar alle bussen af en aan rijden sta je te wachten tot je de bus in kan, en als de bus dan stopt hoef je niet eens te lopen, je word gewoon vanzelf de bus in geduwd. Het is echt heel hectisch om een bus in te stappen in Colombia.
Als je dan in de bus staat moet je snel een plekje zoeken voordat alles bezet is. De Transmilenio bussen en de mini bussen zitten altijd helemaal vol dus je mag blij zijn als je een plekje hebt!
De rit naar Olaya duurde een uur, en het was een hobbelig ritje. Toen we bij het ziekenhuis waren moest ik wel even slikken. Het ene moment sta je op Nederlandse bodem, en het andere moment ben je letterlijk bij je geboorteplek. Dus ik moest wel even een traantje wegpinken. Gelukkig heb ik een lieve vader en zussen en stiefmoeder die mij helemaal plat hebben geknuffeld tot ik weer kon lachen.
Nu over naar gisteren.
Zoals ik al zei, we waren ontzettend vroeg op. En toen gingen we met zo'n mini busje naar onze bestemming. Ik, mijn zus Liliana, mijn zus Paola, mijn vader, mijn stiefmoeder, mijn zus Karol, mijn kleine nichtje Luna en de beste vriend van Paola, Christiano. Gisteren was het een feestdag in Bogotá, iets ter ere van de Heilige Maagd Maria. En alle bussen en taxi's waren versierd en gingen heel hard toeteren vanwege deze dag. Heel grappig.
Toen we bij Salitre Magico waren moesten we volgens mij nog 2 uur wachten tot we naar binnen konden, en toen we binnen waren gingen we rennen voor de eerste attracties. Helaas was ik het na 2 uur al zat door de jetlag en wilde ik eigenlijk alleen maar slapen. Maar het was pas 8 uur 's avonds onze tijd voordat we een poging deden om naar huis te gaan. En mijn geduld was eigenlijk al heel lang op dus ik was behoorlijk chagrijnig. Chagrijnig en koud, want het heeft gister de hele dag geregend bijna, en ik had niet meer aan dan een vestje en een t-shirt.
En toen eindelijk, ein-de-lijk stapten we in de bus en reden we naar huis.
Ik ben meteen in bed gaan liggen en gaan slapen.
En dat brengt mij op vandaag, 20 juli en ondertussen is het al 13:18. Omdat gisteren een drukke dag was, is iedereen nu thuis, afgezien van mijn vader. Die is aan het werk.
Morgen word een leuke dag, want ik ga mijn moeder en broer zien! En woensdag ga ik al naar Bolivar vliegen. Dus dat word een groot feest.
Hopelijk vonden jullie het een leuk verhaaltje op te lezen, tot snel!
Saludes,
Denise.
-
20 Juli 2015 - 22:08
Leontine:
dat was dus een drukke dag gisteren ,waar ik dan benieuwd naar ben is hoe het daar dan gaat met het eten ? Hebben jullie net als bij ons ,gewoon broodjes met hagelslag ,kaas en wat sapjes en een appeltje bij je ? Of wordt er wat gekocht?
Ik hoop dat je vandaag weer wat tot rust mag komen ! Hoop dat je blog ook in bolivar gaat lukken knuf en groetjes uit Valthermond -
20 Juli 2015 - 23:35
Denise Paola Van Keeken:
@Leontine
We hadden voor in de bus wat koekjes, maar als lunch kip met patatjes en iets van maisbrood ofzo (niet te eten vind ik zelf)
In het park stonden ook empanada kraampjes etc. En toen we weggingen gingen we nog hotdogs eten, maar daar had ik persoonlijk niet zo veel behoefte aan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
