Santa Marta
Blijf op de hoogte en volg Denise Paola
24 Mei 2018 | Colombia, Santa Marta
Gegroet volgers van mijn reisblog,
De eerste week van onze Santa Marta trip zit er alweer op. Op 16 mei gingen Lars en ik vliegen vanuit Bogota. We gingen om ongeveer 11 uur weg uit het appartement van mijn vader met de taxi en het was maar een half uurtje rijden maar volgens mij hebben we er echt wel anderhalf uur over gedaan omdat de taxi chauffeur allerlei omwegen nam vanwege files. Op het vliegveld hebben we gelijk onze koffers afgegeven en zijn we naar de gate gelopen en hebben we gedag gezegd tegen mijn vader die ons ging uitzwaaien.
Omdat ik best wel honger had gingen we wat eten bij Wing Stop, een soort KFC maar dan beter.
Lars wilde hier perse eten omdat ie het ooit een keer in een liedje had gehoord. Dus gingen we hier wat boneless kip eten met lemon pepper aroma.
Het vliegtuig had nog een flinke vertraging want er was van alles mis. Dus we kwamen iets later aan op het vliegveld in Santa Marta dan gepland maar gelukkig was mijn moeder er wel om ons op te wachten. Ze stond in de ontvangsthal samen met mijn broertje Manuel van 13 en mijn kleine broertje Jeronimo van 1 jaar oud. En terwijl Lars op onze koffers ging wachten ging ik hun na 3 jaar weer begroeten. Mijn moeder en Manuel moesten heel erg huilen en ik natuurlijk ook want we waren blij om elkaar allemaal weer te zien.
Toen we bij het huis aankwamen was ik echt verbaasd voor mijn leven. Het is een grote villa met enorme tuin en zwembad én met een mega balkon met hangmat waar Lars en ik de hele tijd in zitten.
Afgelopen zaterdag zijn we met de hele familie naar het strand geweest, Playa el Rodadero. Hier was ik 3 jaar terug ook al geweest en het is hier echt super relaxed. Op alle verkooplui na dan. Ze duwen echt hun handelswaar in je neus totdat je ze boos aankijkt, dan gaan ze wel weg. En nu waren het er helemaal veel, omdat er natuurlijke een blanke gringo bij ons zat dus we werden om de halve minuut belaagd want zij dachten natuurlijk die heeft vast veel geld.
Bij het strand hebben we nog op zo’n banaan gezeten die achter een boot hangt en heel snel gaat, samen met Manuel. Hij vond het natuurlijk hilarisch maar ik vond het wat minder omdat ik heel hard op mijn oor was gevallen toen we er af vielen. Maar gelukkig vonden Lars en Manuel het wel leuk.
En nu zit de eerste week er alweer op. We doen niet verrassend veel spannende dingen hier omdat het er best warm voor is. We drinken vooral veel water en chillen in de hangmat.
Zaterdag komt mijn tante hier voor een paar dagen en dat is super leuk want zij is heel gezellig en ze kan lekkere cake maken. En volgende week gaan we naar Medellin voor de verjaardag van een andere tante. Daar blijven we dan 5 of 6 dagen, dus we krijgen ook nog wat van Medellin te zien.
Het internet is niet al te best hier dus vandaar dat ik nu pas wat upload. Hopelijk zijn jullie nu weer een beetje up to date. Ik zal snel weer wat schrijven.
Tot snel!
De eerste week van onze Santa Marta trip zit er alweer op. Op 16 mei gingen Lars en ik vliegen vanuit Bogota. We gingen om ongeveer 11 uur weg uit het appartement van mijn vader met de taxi en het was maar een half uurtje rijden maar volgens mij hebben we er echt wel anderhalf uur over gedaan omdat de taxi chauffeur allerlei omwegen nam vanwege files. Op het vliegveld hebben we gelijk onze koffers afgegeven en zijn we naar de gate gelopen en hebben we gedag gezegd tegen mijn vader die ons ging uitzwaaien.
Omdat ik best wel honger had gingen we wat eten bij Wing Stop, een soort KFC maar dan beter.
Lars wilde hier perse eten omdat ie het ooit een keer in een liedje had gehoord. Dus gingen we hier wat boneless kip eten met lemon pepper aroma.
Het vliegtuig had nog een flinke vertraging want er was van alles mis. Dus we kwamen iets later aan op het vliegveld in Santa Marta dan gepland maar gelukkig was mijn moeder er wel om ons op te wachten. Ze stond in de ontvangsthal samen met mijn broertje Manuel van 13 en mijn kleine broertje Jeronimo van 1 jaar oud. En terwijl Lars op onze koffers ging wachten ging ik hun na 3 jaar weer begroeten. Mijn moeder en Manuel moesten heel erg huilen en ik natuurlijk ook want we waren blij om elkaar allemaal weer te zien.
Toen we bij het huis aankwamen was ik echt verbaasd voor mijn leven. Het is een grote villa met enorme tuin en zwembad én met een mega balkon met hangmat waar Lars en ik de hele tijd in zitten.
Afgelopen zaterdag zijn we met de hele familie naar het strand geweest, Playa el Rodadero. Hier was ik 3 jaar terug ook al geweest en het is hier echt super relaxed. Op alle verkooplui na dan. Ze duwen echt hun handelswaar in je neus totdat je ze boos aankijkt, dan gaan ze wel weg. En nu waren het er helemaal veel, omdat er natuurlijke een blanke gringo bij ons zat dus we werden om de halve minuut belaagd want zij dachten natuurlijk die heeft vast veel geld.
Bij het strand hebben we nog op zo’n banaan gezeten die achter een boot hangt en heel snel gaat, samen met Manuel. Hij vond het natuurlijk hilarisch maar ik vond het wat minder omdat ik heel hard op mijn oor was gevallen toen we er af vielen. Maar gelukkig vonden Lars en Manuel het wel leuk.
En nu zit de eerste week er alweer op. We doen niet verrassend veel spannende dingen hier omdat het er best warm voor is. We drinken vooral veel water en chillen in de hangmat.
Zaterdag komt mijn tante hier voor een paar dagen en dat is super leuk want zij is heel gezellig en ze kan lekkere cake maken. En volgende week gaan we naar Medellin voor de verjaardag van een andere tante. Daar blijven we dan 5 of 6 dagen, dus we krijgen ook nog wat van Medellin te zien.
Het internet is niet al te best hier dus vandaar dat ik nu pas wat upload. Hopelijk zijn jullie nu weer een beetje up to date. Ik zal snel weer wat schrijven.
Tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
